W ostatnim czasie bardzo głośno się zrobiło na temat budowy nowych linii tramwajowych. Temat, który przez lata był odkładany „na później” głównie z przyczyn finansowych nagle niespodziewanie powrócił.
Spróbujmy się przyjrzeć obu tym pomysłom oraz wyciągnąć wnioski.
Nowy Dwór to obecnie największe osiedle we Wrocławiu, nie posiadające tramwaju. Parę lat temu rozważano budowę torowiska, jednakże zdecydowano się na doraźny substytut, a więc buspas. Tym sposobem współcześnie Nowy Dwór należy kojarzyć z bardzo szeroko rozwiniętą komunikacją autobusową. Potencjalna budowa tramwaju spowoduje, że dotychczasowe linie stracą wiele argumentów komunikacyjnych, czyli powodów, dla których dane połączenia mają sens.
Przykładowo budując linię tramwajową z Nowego Dworu przez Jana Pawła do centrum. W tym momencie linie 132 i 142 tracą rację bytu, jako dowóz i odbiór ludzi z Nowego Dworu do węzła Jana Pawła II. Dlatego budowanie tramwaju wymaga bardzo wielu analiz i przemyśleń ze strony zarządzających, gdyż każda decyzja niesie za sobą konsekwencje. Do tego trzeba jeszcze zrozumieć jeden proces. Gdy w mieście, coraz większą rolę odgrywa transport szynowy, komunikacja autobusowa jest spychana na plan dalszy. Co powoduje, że wiele linii autobusowych znajduje niejako ostoję właśnie na takich osiedlach, gdzie jeszcze rewolucja tramwajowa nie doszła. Wówczas tam autobusy są wykorzystywane w 100%, a jak wiemy komunikacja autobusowa jest bardzo potrzebna w dużym mieście ze względu na swoją dostępność. Ogólnie rzecz biorąc pozytywnie patrzę na pomysł budowy trasy tramwajowej na Nowym Dworze, mam tylko nadzieję, że jej przebieg odpowie zapotrzebowaniu mieszkańców, a linie autobusowe zostają zmienione tak, aby nikt niczego nie stracił.
Psie Pole to troszkę inna bajka. Jest to osiedle, które położone jest w sporej odległości od serca miasta. To powoduje, że aby wprowadzić w życie ten pomysł, potrzebna jest budowa wielu kilometrów infrastruktury torowej, a jak wiemy, to kosztuje. Dodatkowo musimy się zastanowić nad faktyczną atrakcyjnością połączenia. Czy faktycznie tramwaj dojedzie do centrum dużo szybciej, zatrzymując się co rusz na przystankach? Należy również pamiętać, że po dojechaniu już w okolice pętli Kromera, wciąż do centrum jest spory kawałek. Należy sobie odpowiedzieć na pytanie czy zakładając brak korków, czy chociażby niedzielne południe, czy faktycznie owy tramwaj dowiózłby ludzi szybciej niż przykładowo linia D czy N? Mam co do tego szczere wątpliwości. W miarę postępu, coraz bardziej zapomina się w jakim celu stosuje się tramwaj. Ten, powinien jeździć w centrum miasta, oraz do pobliskich osiedli, aby w krótkim czasie przerzucać duże potoki pasażerskie. Tramwaj jest w środku między autobusem, a kolejką miejską… Budowanie tramwaju tam, gdzie przez długi odcinek trasy nie będzie miał przystanków staje się bezzasadne. W takim wypadku, trzeba by poważnie rozważyć temat SKM, który zresztą swego czasu też mącił ludziom w głowach, ustawiwszy komunikację tak, aby dowoziła do stacji kolejowych, a następnie umożliwiała sprawną przesiadkę na pociąg, który bardzo szybko dowiezie ludzi do centralnej części miasta.
Na zakończenie można powiedzieć, że każdy jeden pomysł transportowy to pewien krok do przodu, bo otwiera debatę o komunikacji miejskiej, która jak wiemy, mogłaby się toczyć bez końca. Jednakże proszę jeszcze zauważyć moc kolei w dużym mieście. Zastanówmy się ile jechałby nowy, szybki tramwaj z Nowego Dworu na Psie Pole, wydzielonymi torowiskami i specjalnie dostosowaną sygnalizacją, a jaki czas potrzebowałby stary pociąg osobowy między tymi dwoma stacjami… Wyniki mogą dziwić, a nawet powinny.
