Cieszyn to specyficzne miasteczko, część położona jest na terenie Polski a druga część w Czechach. Miasta połączone mostami nad Olzą dzieli znacznie więcej niż łączy.
Zabrakło mi niestety czasu na zapoznanie się z komunikacją miejską po stronie czeskiej, ale niesamowite wrażenie zrobił na mnie tamtejszy dworzec kolejowy. Być może trafiłam na taki moment, ale ruch był jak na wrocławskim Dworcu Głównym a nie były to godziny szczytu. Porównując to z dworcem po polskiej stronie, z którego odjeżdżają 4 pociągi w ciągu całego dnia można się gorzko rozczarować. Z ciekawości sprawdzałam jak wygląda przedostanie się pociągami regio z polskiej strony na czeską i... sprawdźcie sami bo mi nie uwierzycie. Kolej mamy odhaczoną, czas teraz na komunikację autobusową. Specyfika ukształtowania terenu ale także wielkość zaludnienia wymusza posiadanie w ZGK w Cieszynie taboru krótkiego. Kierowcy autobusów muszą naprawdę wykonywać popisy ekwilibrystyczne i przejeżdżać często na milimetry między przeszkodami, ronda pokonywać środkiem oraz wspinać się lub zjeżdżać z całkiem stromych górek
Tabor cieszyński składa się z autobusów: Jelcze M125M, M101, M121, Autosany H7, H9 i Solarisy Urbino 10, 12. Niestety ominęła mnie przejażdżka Autosanem H9, który jest wręcz legendą, jeździ na linii 5, która ma dwa kursy w ciągu dnia i podobno nie ma odważnego, który pojechałbym tym wozem na innej linii. Same wozy mnie nie zachwyciły, za to zwróciłam uwagę na takie rzeczy jak brak jakichkolwiek malunków, zniszczeń celowo dokonanych przez pasażerów. Brak porozrzucanych po autobusach śmieci czy choćby zużytych biletów. Miejscowi żule, o ile można ich tak nazwać, nie śmierdzą na kilometr. Owszem są zazwyczaj pod wpływem bliżej nieokreślonych napojów wyskokowych, zazwyczaj jadą bez biletu i czasami mają strasznie dużo do powiedzenia. Nie załatwiają się w autobusach, nie wymiotują i nawet nie odstraszają zapachem. Obyśmy tylko takich niepożądanych pasażerów mieli we Wrocławiu i byłoby naprawdę pięknie. Rozkład jazdy większości autobusów funkcjonuje od 2008 r., niektóre istniejące wówczas przystanki w wyniku różnych prac remontowo – budowlanych zniknęły z mapy Cieszyna. Nikt się nie przejmuje usuwaniem ich z rozkładów, przecież wszyscy mieszkańcy wiedzą skąd jeżdżą autobusy. Same przystanki są bardzo ciekawe, począwszy od takich grzybków z umieszczoną dookoła nóżki ławeczką, przez zwykłe słupki, czasami nawet udekorowane rozkładem aż po miejsca, o których wszyscy wiedzą, że to przystanek i nie ma potrzeby ich oznaczać. To co mnie jeszcze uderzyło, to fakt, że kierowca podjeżdża na przystanek, otwiera drzwi i dopiero wtedy pasażerowie o ograniczonej mobilności zaczynają się spokojnym tempem przemieszczać w kierunku drzwi. Oni po prostu wiedzą, że spokojnie zdążą a kierowca poczeka. Niektórych kierowców to irytuje, bo bywali w większych miastach i wiedzą, że u nas taka osoba wysiadłaby przystanek albo nawet dwa dalej.
Zapomniałam dopytać czy kierowcy są jakoś rozliczani z terminowego przyjazdu, ale mam wrażenie, że jedynym czynnikiem determinującym pośpiech jest długość przerwy. Linie jeżdżą jako okólne, część przystanków w centrum mają wspólną i tam jest największy ruch a po godzinie 20 miasto zamiera i tylko jakieś niedobitki udają się w podróż autobusem. Bilet jednorazowy normalny w strefie miejskiej kosztuje 1,80 w strefie podmiejskiej od 2,00 – 4,00 w zależności od strefy. Bilety kupowane u kierowcy są zawsze droższe o 60gr, niezależnie od rodzaju ulgi i strefy. Wszystkie bilety miesięczne są imienne, niezależnie czy na jedną linię, na jedną strefę, czy aż na 3 strefy. Pomimo istnienia tylko jednego kontrolera, którego wszyscy znają większość ludzi posiada ważny bilet.
I na koniec, to co mi się bardzo spodobało, funkcjonuje ulga w niedziele i święta państwowe i wtedy każdy obywatel ma prawo skorzystać z jednorazowego biletu ulgowego.
Co z tego chcielibyście widzieć we Wrocławiu a czego absolutnie nie?
