Przystanek - miejsce, z którego zabiera nas środek transportu, kiedy chcemy się przemieścić na większe odległości, ale tego chyba nie trzeba nikomu tłumaczyć.

Dobrze, kiedy jest wyposażony w wiatro i deszczoodporną wiatę przystankową oraz ławeczkę, na której można usiąść, kiedy oczekiwanie na nasz środek lokomocji jest trochę dłuższe. Trochę gorzej, gdy tych udogodnień brakuje, ale nie od dziś wiadomo, że w naszym mieście niekoniecznie robi się rzeczy, które mogłyby chociaż na chwilę uszczęśliwić przeciętnego Kowalskiego, bo przecież o takich sprawach nikt w radiu czy telewizji mówić nie będzie, a taka darmowa reklama w mediach jest chyba od jakiegoś czasu dla naszych władz najważniejsza.

Jednak od niedawna pojawiła się we Wrocławiu całkiem nowa moda. Da się zaobserwować, że przystanki rozmieszczane są bez jakiejkolwiek wcześniejszej analizy, czy badania potrzeb.

Przytoczyć tutaj można zaskakującą sytuację z ulicy Wojnarowickiej na Stabłowicach, gdzie do postawienia nowych słupków przystankowych nie przyznawało się ani miasto, ani inwestor, który w pobliżu budował osiedle mieszkaniowe, a o kursowaniu tamtędy komunikacji miejskiej nie ma mowy, bo ulica jest nieprzejezdna.

Jednak to nie jest odosobniony przystanek. Podczas remontu ulicy Żmigrodzkiej na wrocławskiej Widawie powstało rondo, które od niedawna dumnie nosi nazwę Obrońców Grodna. Powstały też nowe przystanki autobusowe, nowe zatoki, wiaty i nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że jadąc od centrum natrafimy na przystanek tuż przed samym rondem - "ROD Pod Morwami", jak i zaraz za nim - "Sułowska (Rondo)", a odległość między nimi nie przekracza w linii prostej 200m. Czy, aby na pewno to jest potrzebne? Tym bardziej, że jedynymi budynkami w okolicy są altanki na pobliskich działkach, a domy na Widawie zaczynają się dopiero za wiaduktem nad ulicą Sułowską, skąd mieszkańcy mają bliżej do słupka "Polanowicka" niż do któregoś z wyżej wymienionych.

Następnym przykładem jest rondo, które wybudowano wzdłuż ulicy Obornickiej na Różance. Tutaj, jadąc w stronę centrum, także natrafimy na dwa przystanki tuż przed, jak i zaraz za skrzyżowaniem o ruchu okrężnym. Są to kolejno "Centrostal" i "Obornicka (Obwodnica). W tym przypadku odległość między nimi również nie przekracza 200m w linii prostej. Warto nadmienić, że żaden z przystanków nie otrzymał statusu "na żądanie" nawet w nocy, a co za tym idzie, kierowca obowiązkowo musi się zatrzymać na obu.

Takich przykładów nie trzeba szukać na obrzeżach miasta. Przystanek "Purkyniego", który teraz nazywa się "pl. Nowy Targ" powstał w odległości niewiele większej niż te przedstawione wyżej. Tutaj miasto może tłumaczyć się dużymi skupiskami ludzi w okolicy, jednak czy takie uzasadnienie jest wystarczające, kiedy zwykły szary człowiek jadący rano do pracy komunikacją miejską musi zatrzymywać się co kilkaset metrów, żeby tylko pojazd otworzył drzwi i wpuścił do środka trochę powietrza? Warto nadmienić, że w przyszłości w ścisłych okolicach rynku mają pojawić się kolejne przystanki, co spowoduje, że komunikacja stanie się jeszcze bardzie postrzegana, jako rekreacyjny środek transportu dla turystów zwiedzających miasto, niż jako szybki, niezawodny i wygodny sposób na dotarcie do miejsca pracy, czy nauki.